Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:
Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT
Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:
- πώς χρησιμοποιείται η λέξη
- συχνότητα χρήσης
- χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
- επιλογές μετάφρασης λέξεων
- παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
- ετυμολογία
Τι (ποιος) είναι Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας - ορισμός
Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας
Τα Εθνικά σύμβολα της Γαλλίας (Γαλλικά: Emblèmes de la France) είναι εμβλήματα του γαλλικού κράτους και αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατικής παράδοσης.
Εύδης Α΄ της Γαλλίας
Ο Όντο Α΄ της Γαλλίας ή Εύδης Α΄ της Γαλλίας (Eudes, περί το 857 – 3 Ιανουαρίου 898) ήταν Μαρκήσιος της Βρετάνης (886 - 888), Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων (888 – 898), Κόμης των Παρισίων (882 - 888) και Υποκόμης του Ανζού (866 - 898). Ο Εύδης Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου του Ισχυρού κόμητος του Ανζού, και της Αδελαΐδας του Τουρ, ο μικρότερος αδελφός του ήταν ο Ροβέρτος Α΄ της Γαλλίας. Ανήκε στον Οίκο των Ροβερτιδών και μερικές φορές αναφέρεται και ως δούκας της Γαλλίας ή ως κόμης των Παρισίων.Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France 987-1328. Bloomsbury Publishing, 2007. σσ. 28-32
Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας
.jpg?width=200 "Ο Φίλιππος Γ΄ έφιππος, φέρνει τα λείψανα του πατέρα του πίσω στη Γαλλία. Εικονογραφημένο χειρόγραφο.")
Ο Φίλιππος Γ΄ ο Τολμηρός (Philippe III le Hardi Elizabeth M. Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman House, 1980), 275., 1 Μαΐου 1245 - 5 Οκτωβρίου 1285) βασιλιάς της Γαλλίας (1270 - 1285), μέλος του Οίκου των Καπετιδών ήταν δεύτερος γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου του Αγίου και της Μαργαρίτας της Προβηγκίας. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum, 2007), 237. Το προσωνύμιο Τολμηρός ήταν μάλλον ειρωνικό, ο ίδιος ήταν δειλός, άτολμος και αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας, επηρεαζόταν εύκολα από τις αποφάσεις των συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα του θείου του Καρόλου του Ανζού και του συμβούλου του Πέτρου του Μπρος. Ο π�
